Ben Eyckmans compagnon de rout

Ordeningsprincipes


Vier dynamieken

Het systemisch perspectief erkent 4 verborgen ordeningsprincipes die sociale systemen, relaties en interacties beïnvloeden en die succes en falen van ons samenleven bepalen. Vier dynamieken waarin we minder vrij zijn dan we zouden denken of hopen.

Wanneer we de kracht van deze ordeningsprincipes beter verstaan dan kunnen we dieper doordringen tot wat echt belangrijk is. Bovendien blijken deze principes universeel geldig te zijn.

1. Lidmaatschap of het recht tot een systeem te horen

In iedere actie en gedachte drukken we instinctief ons lidmaatschap uit. Maar omdat we behoren tot vele verschillende en conflicterende systemen kan ons gedrag soms heel irrationeel lijken. Niemand, en zeker een kind, zal handelen op een manier dat zijn of haar gevoel van ergens toe te behoren in gevaar kan brengen. Deze worsteling met loyaliteiten doet zich evenzeer voor tussen partners, broers en zussen, tussen werkgever en werknemer, in teams,... Indien we gedrag willen beïnvloeden dan moeten we zeker rekening houden met dit principe.

2. Plaats of het belang van het hebben van een juiste plek binnen het systeem.

Mensen voelen zich goed in hun vel wanneer ze zich op hun juiste plek bevinden. Het is voelbaar in het lichaam. Wanneer leerkrachten zich gedragen als leerkrachten en ouders als ouders dan zijn kinderen vrijer om kind te zijn. Wanneer een leidinggevende zijn positie duidelijk inneemt komt er rust en veiligheid bij de werknemers om zich op hun taak toe te leggen. Ons meer bewust worden van dit principe helpt ons te komen tot een diepere verbondenheid. Veel problemen ontstaan wanneer mensen zich, door hun daden, op een verkeerde positie hebben geplaatst of daar door anderen werden neergezet.

3. Balans tussen geven en nemen.

Alles wat we ondernemen draagt bij tot de balans van geven en nemen of verstoort die. En systemen streven er steeds naar om deze balans te behouden of indien ze uit evenwicht is, ze terug te herstellen. Dit fenomeen doet zich voor tussen mensen, tussen menselijke en niet-menselijke systemen en tussen het verleden en de toekomst. Het is vaak niet objectief meetbaar maar wel steeds voelbaar. Bij dit principe stellen we eveneens vast dat systemen veel sterker zijn dan de individuele leden die het systeem uitmaken.
Meer zicht krijgen op dit complex principe kan onze relaties harmonieuzer doen worden.

4. Tijdsdimensie.

We worden steeds beïnvloed door wat voorafging en we zijn vaak verstrikt in het verleden waar we delen van vergeten of ontkend hebben. Door het verleden te erkennen en te respecteren wordt het een creatieve en krachtgevende hulpbron die een bijzondere hulp kan zijn wanneer we ons leven voorwaarts proberen vorm te geven. Ons vermogen om dit ordeningsprincipe te waarderen doet ons in onze waarachtige kracht komen.

Ben Eyckmans


Systemic coach & consultant